Cobouw column van Harm Valk 22 december 2016
Het afgelopen jaar heb ik onze sector intensief vanuit een ander perspectief mogen ervaren: als consument. En dat viel niet mee. Daarmee is het wel een leerzame ervaring geworden. Mijn voorlopige conclusie: de bouw snapt niets van de consument.
Sorry als ik u nu van een illusie beroof. Vanzelfsprekend bedoelen de meesten het goed, maar het werkt zo matig in de praktijk. Neem nu het sanitair: dat gaat via showroom en groothandel naar de werkvoorbereider van het installatiebedrijf (W/E apart als het tegen zit), projectleider, weer de werkvoorbereider, die afroept bij de groothandel, waarna er transport volgt naar de vakman-installateur.
Meneer Murphy
In elke schakel kans op fouten natuurlijk. Volgens de onverbiddelijke wet van Murphy ontstaan die dan ook. Maar wie merkt dat op en wanneer? En is het dan nog te herstellen zonder breekwerk en vervolgschade? Oh ja, en dan loopt het tegelwerk via de bouwkundige aannemer met een aparte onderaannemer, een andere showroom … en weer meneer Murphy natuurlijk.
Over die blijkbaar onvermijdelijke fouten wordt in eerste instantie niet gecommuniceerd met de opdrachtgever. Wie weet komt het vanzelf goed. Of zien ze het niet, want dat wordt ook als ‘oplossing’ beschouwd.
Waarom geen vrouw in dienst?
Zelfs met enige kennis van zaken, een goede verstandhouding met de uitmuntende uitvoerder en regelmatig gevraagd en ongevraagd bouwbezoek, blijkt er toch heel veel mis te kunnen gaan. Ik hou mijn hart vast voor alle verborgen gebreken bij woningen die worden opgeleverd na alleen een vluchtige eindopname van een eenmalig aanwezige deskundige.
Tijdens het hele bouwproces is er niemand die alles aan elkaar knoopt en kritisch beoordeelt vanuit het belang van de consument. ‘Waarom hebben ze geen vrouw in dienst’ hoorde ik naast me meer dan eens verzuchten. En dan niet alleen in het verkoopproces, maar juist tijdens de werkvoorbereiding en uitvoering; iemand met korte lijntjes naar de mannen die het werk maken.
Open, eerlijke en gelijkwaardige communicatie
Natuurlijk is het voor mij als consument belangrijk dat er geen ‘restpunten’, verborgen gebreken en regelrechte fouten blijken na oplevering. Maar het allerbelangrijkste is toch open, eerlijke en gelijkwaardige communicatie. Dat mijn belangen, verwachtingen en wensen serieus genomen worden. Kortom: dat al die bouwprofessionals gaan denken als consument. Is dat geen mooi voornemen voor 2017?
Lees de column ‘De bouw snapt niets van de consument ‘ op Cobouw.nl van 22 december 2016 door Harm Valk, Nieman Groep
